Moja przyjaźń ze zwierzętami sięga korzeniami okresu dzieciństwa. Umacniały ją częste wyjazdy na wieś do moich dziadków. Chętnie obserwowałam, jak rodziły się u nich zwierzaki, a potem – jak się rozwijały i dorastały. Z radością pomagałam w ich wychowaniu. Najbliższe stały mi się psy. Miałam z nimi dobry kontakt i nawet te najgroźniejsze szybko zaczynały cieszyć się na mój widok. Rodzice sądzili, że to tylko chwilowa pasja i życie przestawi mnie na „prawidłowe” tory. Tak się jednak nie stało. Przez lata przyjaźniłam się z psami mieszkającymi w okolicy. Na posiadanie czworonoga nie pozwalały mi kwestie zdrowotne mojej rodziny, dlatego musiałam cieszyć się obcowaniem z psiakami jedynie w czasie zabaw na naszym zalesionym osiedlu. W domu też realizowałam swoją pasję, hodując ryby akwariowe i gryzonie. Byłam bardzo szczęśliwa, kiedy gromadka moich pupili w naturalny sposób się powiększała. Później przyszedł czas na założenie własnej rodziny. Trójka dzieci jednak szybko podrosła i wtedy postanowiłam zrealizować swoje marzenia z okresu dzieciństwa. Od dawna podziwiałam jamniki długowłose. Zachwyciła mnie ich niekwestionowana uroda, zrównoważony charakter i ogromny temperament. W 2001 roku zakupiłam pierwszego jamnika długowłosego miniaturowego – i od tej pory psy tej rasy bezpowrotnie ukradły część mojego serca. W tej chwili w mojej hodowli, oficjalnie zarejestrowanej w sierpniu 2006 roku, znajdują się suczki hodowlane i psy - reproduktory. Ich liczne zalety sprawiają ogromnie dużo radości mnie i mojej rodzinie. Od czasu do czasu w hodowli przychodzą na świat szczenięta, dla których znajduję troskliwe i kochające domy.